Szkło prasowane Eryki i Jana Drostów

Eryka Trzewik-Drost i Jan Drost to wybitni twórcy szkła prasowanego, którzy zostawili trwały ślad w historii polskiego wzornictwa. Ich artystyczna przygoda ze szkłem rozpoczęła się w latach 50. na Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu (obecnie ASP), gdzie się poznali. Od tamtej pory towarzyszy im szkło, a ich wspólna pasja zaowocowała setkami wzorów i innowacyjnymi rozwiązaniami.

Eryka Trzewik-Drost

Eryka urodziła się w 1931 roku, a jej mąż Jan w 1934 roku. Oboje ukończyli Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. Po studiach Eryka przez siedem lat pracowała jako projektantka w katowickich Zakładach Porcelany Bogucice. To tam powstała m.in. figurka „Pierwszy bal”, obecnie produkowana przez AS Ćmielów. Jednak to nie porcelana, a szkło prasowane stało się jej prawdziwą pasją. W 1966 roku dołączyła do zespołu ząbkowickich projektantów, gdzie pracowała przez 25 lat. Jej twórczość to liczne porcelanowe figurek i naczyń, ale szczególnie zachwyca dwubarwny zestaw do herbaty Luna – przykład artystycznej swobody i kunsztu.

Jan Drost

Jan po dyplomie trafił do Zakładów Mechaniczno-Optycznych w Katowicach, gdzie zdobył praktyczną wiedzę, którą wykorzystał w późniejszej twórczości. W roku 1960 rozpoczął pracę jako projektant w Hucie Szkła Gospodarczego Ząbkowice i pozostał tam przez niemal pół wieku. To właśnie Jan jest autorem patentu na prasowanie szkła w formach otwartych poprzez wytłaczanie. Dzięki niemu powstały formy o niespotykanych dotąd, rozrzeźbionych i płynnych kształtach górnego obrzeża, takie jak spektakularny zestaw Radiant czy linia Diatret.

Drostowie przyczynili się do renesansu szkła prasowanego, podnosząc je do rangi obiektu o wysokich walorach artystycznych. Ich twórczość jest nie tylko piękna, ale także innowacyjna i inspirująca. To dzięki nim szkło prasowane przestało być jedynie tanią namiastką kryształu i zyskało swoje miejsce w historii sztuki.